Meer de natuur in!

Natuurlijk genieten

Hier valt (natuurlijk) weinig tegenin te brengen; de natuur in is voor iedereen goed!

Het is een laagdrempelige manier om je gezondheid te verbeteren en je kunt het zo actief maken als je zelf wilt. Je kunt rustig wandelen of fietsen en, als je wat actiever bezig wil zijn, kun je bijvoorbeeld gaan mountainbiken of hardlopen. Maar zelfs als je alleen maar op een bankje gaat zitten, in een park of bos, is het al goed voor je. De wind horen ruizen, vogels horen tsjilpen, de zon op je huid voelen; het draagt allemaal bij aan rust in je hoofd. Bovendien heeft natuurlijk daglicht een boostend effect op het gelukshormoon serotine.

Direct zonlicht op je huid zorgt voor de aanmaak van vitamine D, wat belangrijk is voor je gezondheid. Uiteraard moet je ervoor waken dat je je huid niet te lang blootstelt aan de zon en het is dan ook verstandig om je tijdig in te smeren wanneer je langere tijd naar buiten gaat. Maar af en toe tien minuten of een kwartiertje ‘vitamine zon’ pakken is dus ook gezond!

Goed zicht

Diverse onderzoeken tonen aan dat buitenspelen voor kinderen erg belangrijk is, ook voor hun ogen. Regelmatig actief in de verte kijken is goed voor de ontwikkeling van de oogspieren. Voor volwassenen is die ontwikkeling weliswaar al afgerond, maar het is natuurlijk altijd nog een welkome afwisseling op ons dagelijkse gestaar naar telefoon- en beeldschermen!

Daarnaast is het zo dat het zien van groen (bomen, bladeren) een rustgevend effect heeft op veel mensen. Zelfs als dit niet echt is, maar bijvoorbeeld een poster van een natuurlijke omgeving! Zo kun je dus ook binnenshuis de trend van natuurlijk genieten doorzetten (zie ook de blog Verzamel meer planten om je heen). Buitenshuis is het zo dat je in de natuur veel minder prikkels te verwerken krijgt dan bijvoorbeeld tijdens een wandeling in de stad. Het loont dus echt de moeite om eenmaal buiten ook echt de natuur op te zoeken. Meer rust in je hoofd zorgt ervoor dat je brein meer ruimte krijgt voor andere zaken. Zo schijnt het dat regelmatig bewegen in een natuurlijke omgeving je concentratievermogen verbetert, je creativiteit bevordert en stress reduceert.

Zelf op pad

Hoewel ik zelf ‘onder de rook van de Hoogovens’ woon en de luchtkwaliteit hier niet als heel best bekend staat, vind ik het toch heerlijk om de buitenlucht op te zoeken. In mijn eigen buurt is best veel groen te vinden, maar ik word altijd een beetje triestig van al het zwerfafval dat ertussen ligt. Gelukkig hebben we iets verderop al polders om in te fietsen (hoewel ik dat alleen leuk vind als het windstil is of ik wind mee heb), duingebied om in te wandelen en daarachter het strand. Keuze genoeg dus om van de natuur te kunnen genieten!

Sinds kort loop ik af en toe met een vriendin mee die graag lange wandelingen maakt en zo kom ik op andere plekken dan normaal. Het was even wennen; drie uur aan één stuk wandelen, maar ook wel heel fijn. Je hebt genoeg tijd voor een goed gesprek, maar ook tijd om juist even stil te zijn en te genieten van de omgeving. Want wat hebben we in Nederland ook veel mooie, afwisselende natuur! Het verbaast me dan ook niets dat bewegen in de natuur stressverlagend werkt en zorgt voor een beter humeur.

Heerlijk om na die wandeling op de bank te ploffen met een kop thee en een boek, rozig van de buitenlucht.

Maar het kan ook anders…

Soms lijkt zelfs de natuur niet opgewassen tegen mijn humeur. Dat merkte ik van de week.

Mijn dochters hadden een studiedag van school en ik ging even het bos in met ze. Ik koos voor de kortste wandeling, een route van 3,5 kilometer. Dat leek me na mijn laatste wandeling van 14 kilometer een easy peasy rondje, even lekker eruit. Maar ik was even vergeten dat wandelen met kinderen toch echt heel anders is… Althans, wel met die van mij: bij elke klimboom, berg takken of watertje moest gestopt en gespeeld worden. Ik had het idee dat ik meer stil stond dan wandelde en op dit tempo zou het rondje zeker twee uur gaan duren. Maar hé, had ik haast? Nee toch? En ik was toch lekker buiten met mijn kinderen? Dit zou leuk moeten zijn… Dat wist ik wel, maar ik voelde het niet.

Sinds mijn blog over glimlachen (zie Glimlach meer!) trek ik regelmatig mijn mondhoeken omhoog, en geloof het of niet, het werkt echt! Maar dit keer was ik blijkbaar ècht in een slecht humeur, want zelfs de buitenlucht, de groene omgeving en het geforceerde glimlachen gaven me geen blij gevoel. Misschien kwam het door het gegil van mijn meiden. Want oh, wat kunnen die twee een geluid maken… (Had ik al verteld dat ik snel overprikkeld raak van harde geluiden? Dat is ook de reden waarom ik de junglegeluiden van mijn Wake-Up Light zo slecht trek.) Ik verlangde naar een rustige wandeling in mijn eentje, in mijn eigen tempo, met alleen het geluid van de vogels en de wind door de bladeren…

Maar goed, daar kon ik wel naar verlangen, maar op dat moment was het geen optie. Dus ik besloot dat ik een knop om moest zetten en wèl van het moment moest gaan genieten. Mijn meiden genoten wel volop, met al dat rennen en slepen met takken en klimmen, dus waarom ik niet? De boom in met dat slechte humeur!

De boom in

Ik twijfelde nog even, want wat als iemand het zag? Even wachten tot die wandelaars voorbij waren… Want je gaat als volwassene toch niet in een boom klimmen?

Maar ik deed het wel. En het hielp. Even lekker mijn gedachten op nul, alle focus op klimmen (en niet vallen!). We hadden al snel de grootste lol met zijn drieën. Mijn slechte humeur was verdwenen en de rest van de wandeling was gewoon fijn.

‘s Avonds hoorde ik mijn jongste aan haar vader vertellen dat we naar het bos waren geweest. Op de vraag of het leuk was antwoordde ze ‘Ja, heel leuk! En het allerleukste was toen mama ook in de boom ging klimmen!’

Dus de volgende keer twijfel ik niet meer. Hup, naar buiten. Desnoods weer die boom in. Natuurlijk genieten!

SOCIAL MEDIA POST  by Martin (voornemens.nl):

Meer de natuur in!