Dit voornemen is meer een bewustzijnsdingetje…
Als ik deze op mijzelf betrek kan ik hier zeker over meepraten. Ja…ook ik ben gepest in het verleden… Als je gepest bent kun je dat je hele leven mee dragen. Je kunt er zelfs last van kan hebben, omdat het je beperkt in de manier waarop je het uit.
Veelal is dat een onzekerheid die versterkt is door het pest gedrag en kun je niet écht jezelf meer zijn. Bang voor wat anderen wel niet van je vinden…Het pesten begint vaak onschuldig met een beetje plagen, maar als je eenmaal in dat hokje zit en je dit aantrekt, kan het uiteindelijk wel heel vervelend worden.
Wat ik me nooit heb gerealiseerd is dat ik met de switch naar de middelbare mijzelf toch anders heb neergezet en toen niet meer gepest werd, ik dacht dat ik “neutraal” was… Geen pester/geen meeloper en ook geen slachtoffer meer.
Jaaaaaren later komt dit onderwerp weer eens ter sprake als ik een oud klasgenootje tegenkom van de middelbare. Wat blijkt…? Ik had haar blijkbaar wel vaker dan eens gepest en dat ze al die jaren meegenomen in haar beeld over mij (en zichzelf), terwijl ik er van overtuigd was dat ik altijd aardig was tegen iedereen…Zij had een heel ander beeld van mij…hoe dan?
Wel een mooi inzicht voor mij en ook een goed moment om mijn spijtbetuiging te doen. Zij blij…en ik weer blij. Iedereen blij 
Dat is toch we eigenlijk willen.
Korte samenvatting, sta eens stil wat “plagen” en structureel plagen (pesten) met de ander kan doen. Dit voornemen is voor alle situaties, voor alle leeftijden (van jong tot oud), alle omgevingsfactoren (van school tot werkomgeving) noem het maar.
Ik zeg daarom vandaag heel toevallig “Dag tegen het pesten” 