Doe eens een goede daad

Een goede daad verrichten hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Ook met een klein of simpel gebaar kun je namelijk een goed gevoel bij een ander teweeg te brengen. Bijvoorbeeld iemand voor laten gaan bij de kassa, opstaan voor een ander in de bus/trein/tram, een deur open houden, iemand een lief kaartje sturen (om een bepaalde reden of gewoon zomaar), iets weggeven wat je ook had kunnen verkopen, kleding doneren aan de Kledingbank. En zo zijn er natuurlijk nog talloze voorbeelden te noemen.

Niet vooraf gepland

Vaak zijn het ook situaties die je niet vooraf gepland hebt, maar waarbij je  iemand toevallig te hulp kan schieten. Zo heb ik wel eens aangebeld bij iemand waarvan de sleutelbos nog in de voordeur hing (is mij ook wel eens gebeurd en toen was ik ook blij dat iemand dat meldde!) of je rent achter iemand aan die zijn sleutels/portemonnee/telefoon per ongeluk laat liggen.

Doneren is natuurlijk ook een goede daad

Zelf doneer ik maandelijks een klein bedrag aan het KWF en het WNF. Ik geef altijd geld als er een collectant voor de deur staat, eigenlijk ongeacht het goede doel. Jaren geleden heb ik ook eens met een KWF collectebus gelopen. Maar hoe goed deze daad ook mag zijn, dit zal ik niet nog een keer doen. Hoewel veel mensen vriendelijk wat kleingeld voor je bijeen sprokkelen, zijn er ook veel mensen die echt nors en lelijk doen. Of die niet eens de deur open doen en je door het raam al wegwuiven. Ik trok me dat echt aan en ging op een gegeven moment met lood in mijn schoenen de straat door. Sindsdien heb ik extra respect voor mensen die zich hier wèl voor inzetten.

Meld je aan als vrijwilliger

Vrijwilligerswerk is sowieso natuurlijk dè manier om een goede daad te verrichten. Je belangeloos inzetten voor een ander mens (of doel) kan voor veel voldoening zorgen, zowel bij jezelf als bij die ander. En de mogelijkheden zijn eindeloos. Bijna alle verzorgingstehuizen, ziekenhuizen, verenigingen, scholen, sportclubs, verenigingen en stichtingen maken in meer of mindere mate gebruik van vrijwilligers, die helpen om het geheel draaiende te houden.

Wanneer je geen tijd, mogelijkheid of gewoon geen zin hebt om je structureel in te zetten als vrijwilliger, dan kun je je vaak ook aanmelden voor losse acties of activiteiten. Zo ben ik wel eens penningmeester geweest in een VVE (een paar keer per jaar vergaderen en een kostenoverzicht bijhouden was in dit geval heel weinig werk) en ben ik een tijdje bibliotheek-moeder en leesmoeder geweest op de school van mijn kinderen (ook dit kostte me maar een paar uurtjes per jaar). Dit zijn weliswaar kleine acties, maar ook hiervoor geldt dat alle beetjes helpen.

Een goede daad voor elkaar!

En nu ik er zo over nadenk ben ik net aan een nieuwe vrijwilligersklus begonnen, namelijk Martin helpen om deze website te vullen! Hoewel, misschien werkt het wel net zo goed andersom… Martin helpt mij juist om nieuwe vaardigheden te ontwikkelen, door me hiervoor ruimte op zijn platform te geven. Zo doen we eigenlijk een goede daad voor elkaar, hoe mooi is dat?!

Ik ben zelf nog een beetje zoekende naar de juiste schrijfstijl en de verhouding tussen informatieve tekst en informele persoonlijke tekst. Soms lukt het me niet om het juiste bruggetje te vinden en zit ik eindeloos te typen en te wissen. Maar dat is allemaal onderdeel van het leerproces: niet alleen voornemen, maar ook doen!

Een persoonlijk blogje

Dus bij deze, dan maar zonder een goed bruggetje: een persoonlijk blogje over iets wat ik vanochtend meemaakte:

Ik heb net boodschappen gedaan in het winkelcentrum en ik knik naar de vaste Straatkrant-verkoper. Zoals altijd begroet hij de voorbijgangers met een sympathieke glimlach. Tenminste, die lach bedenk ik er even bij, want de beste man staat vanwege de kou binnen en heeft dus een mondkapje op. Maar aan zijn ogen maak ik op dat de glimlach er ook weer is.

Ieniemienie goede daad

Grappig toch hoe dat werkt. Andere verkopers lijken wel eens te denken dat hoe zieliger ze kijken, hoe eerder je een krant koopt. Bij mij werkt dat echter toch een beetje averechts. Deze man kijkt altijd zó vriendelijk dat je hem juist wat gunt. Al is het maar een vriendelijke groet of een glimlach terug. En ja, zo nu en dan geef ik hem naast mijn glimlach ook een euro. Dat levert hem meer op dan de verkoop van een krant, zo ontdekte ik toen ik een keer zo’n krant kocht en las… Maar goed, tot zover de Straatkrant-verkoper (en mijn ieniemienie goede daad tegenover deze dakloze meneer).

Zucht, wat een hondenbaan…

Een paar meter verderop zie ik twee andere krantenverkopers; studenten die ‘gratis’ krantjes uitdelen in de hoop er een verkoopgesprek aan vast te knopen… Zucht, wat een hondenbaan vind ik dat. Maar, bedenk ik me dan, die jongens doen ook maar hun werk. Ik probeer ze daarom altijd vastberaden doch vriendelijk af te wimpelen.

Terwijl ik mijn boodschappen in mijn fietstassen probeer te krijgen (op de één of andere manier koop ik vaak meer boodschappen dan daarin passen…), luister ik een gesprekje af tussen verkoper nummer één en een oudere dame. Daardoor zie ik verkoper nummer twee over het hoofd, die opeens half over mijn fiets hangt en een krant naar me uit steekt (tot zover de anderhalvemeter-samenleving). Ik schrik een beetje van zijn ‘overval’ en mis daardoor zijn vraag. ‘Of je een gratis krantje wil, lieverd!’ ‘Eh… nee, dank je wel, maar succes verder!’

Lieverd?

Pas wanneer ik wegfiets dringt het tot me door… Zei hij nou ‘lieverd’ tegen me? Serieus?! Denkt hij echt dat dat helpt om een verkoopgesprek te starten?

Misschien heeft hij een dagje gewerkt naast de orgelman van een winkelcentrum verderop. Die man begroet passerende vrouwen en kinderen altijd met een luidkeels ‘Dag lllieverd!’ ‘Bedankt lllieverd!’. Maar uit de mond van een oude man klinkt dat toch heel anders dan wanneer een twintigjarige het tegen je zegt…

Ik moet hardop lachen en zie een andere vrouw een beetje meewarig naar me kijken. En daar moet ik eigenlijk alleen maar harder van lachen.

Hoe onconventioneel de begroeting van de jongen ook was, hij heeft me wel aan het lachen gemaakt. Of hij er ook meer kranten mee verkoopt weet ik niet, maar als het bij meer mensen voor een glimlach zorgt, heeft hij wat mij betreft ook een goede daad gedaan!

Voor jezelf én een ander!

Veel van de voornemens op deze site zijn niet alleen goed voor jezelf, maar vaak ook (direct of indirect) een goede daad voor een ander.

Zie bijvoorbeeld: Glimlach meer, Doneer bloed, Eet minder vlees, Geef eens een compliment.